Lieve vrouw, Laat me je meenemen naar een plek waar woorden nooit helemaal bij kunnen.Een plek die niet begint bij een kaars, een cirkel of een ritueel,maar bij iets wat zoveel eenvoudiger is…en tegelijk zoveel diepers:De kwaliteit van jouw aanwezigheid. Het Veld.Zij is geen energie.Zij is een bewustzijn.Een staat.Een diepte.Een waarheid.En zodra ik daarin zak, LEES MEER
Een lastige vraag…
Lieve vrouw, Al mijn leven lang vind ik de vraag “hoe gaat het met jou?” ingewikkeld.En nu weet ik waarom. Er is niet één antwoord. Er zijn plekken in mij die rauw zijn, stroperig, pijnlijk, verward.En er zijn delen die bruisen, vol van vuur, creatiekracht en vollop zin in het leven hebbend zijn.En dan zijn er die stukken LEES MEER
Van Nachtleven naar Tempel
Lieve vrouw, Sinds ik uitdagende situaties benader als onderzoeksveld, opent zich telkens weer een ander veld. Afgelopen weekend ging ik naar een feest tijdens het Amsterdam Dance Event.Het uitgaansleven heb ik jaren geleden achter me gelaten.Omdat het me, ondanks mooie momenten, nooit écht vervulde. Ik voelde er vaak geen bedding, geen echte verbinding.Een veld van LEES MEER
Hier gebeurt het!
Lieve vrouw, Ik ken geen andere plek die zo allesomvattend is als de dansvloer.Hier gebeurt de echte persoonlijke ontwikkeling.De belichaamde spirituele groei. Er is geen veld dat je zó helder laat zien waar je werkelijk staat. Geen ruimte die je zo liefdevol en genadeloos spiegelt. De dansvloer is als een levende opstelling van het leven LEES MEER
Hoezo te veel?
Lieve vrouw, Al langere tijd zit ik in een diep onderzoek.Een onderzoek naar het “te veel zijn.”Naar waar ik mezelf nog censureer.Waar ik buig.Waar ik mezelf oprek om niet buiten de groep te vallen.Om begrepen te worden. Om geliefd te blijven. En ik weet dat ik niet de enige ben.Of jij je er nu bewust LEES MEER
De Magie van de maandagavond
Lieve vrouw, Op de maandagavonden beweegt zich een rijk, gelaagd veld van vrouwen.Sommigen zijn hier wekelijks.Anderen bewegen in en uit.En weer anderen stappen voor het eerst binnen. Soms lijkt het dan alsof er ‘groepjes’ zijn. Alsof er hiërarchieën bestaan.Maar wat je hier eigenlijk ziet,zijn vrouwen die zich op verschillende lagen van zelfbevrijding bewegen. Vrouwen die, door hier LEES MEER
Durf jij het aan: De oorlog in jezelf aankijken?
Lieve vrouw, Al in mijn tienerjaren voelde ik dat het nieuws mij niet diende.Ze noemden me een struisvogel.Met mijn kop in het zand.Naïef.Een dromer. Maar diep vanbinnen wist ik:Dit was geen zwakte.Dit was mijn wijsheid. Waarom kennen we de pijn aan de andere kant van de wereld, maar weten we niet wat er leeft in LEES MEER
Ze is herinnering
Lieve Vrouw, Er was een tijd dat God mij werd aangeboden in regels.Ik kende devotie. Ik kende aanbidding.En toch voelde ik: iets klopt niet. Later vond ik vrijheid in extase, in mystiek, in beweging.Ik zong Kali en Krishna, waar ik ooit Jezus zong.En de trilling was hetzelfde.Heilig. Echt. Rauw. Maar ook daar zag ik het: afleiding.Zoeken. LEES MEER
Een plek waar je jezelf herinnert
Wat ik hier zie gebeuren,is vrouwen die zich herinneren.Die zich herinneren hoe ze bewogen kunnen worden,voorbij wat ze dachten dat hun dans ooit was.Hier worden vrouwen steeds vrijer.Hier herinneren vrouwen hoe ze elkaar kunnen vasthouden,letterlijk en figuurlijk.Hier herinneren vrouwen hoe hun handen helende krachten hebben.Hier brengen vrouwen hun persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit van het hoofd LEES MEER
Perfectionisme
PERFECTIONISMEKen jij het ook? Deze ‘eigenschap’ heeft mij zo vaak verlamt…Mijn angst om te falen was zo killing voor al mijn creativiteit…Daardoor vermeed ik dus, zonder dat ik dat toen wist, alle leerprocessen… Perfectionisme verlamde mij met regelmaat tijdens mijn tijd op de dansacademie.Er was een onderliggende angst om afgewezen te worden.En in mijn ogen LEES MEER